Амаль на краі сьвету,

Сярод верасавішчаў,

Разбуджаная ветрам

I ручаін ігрышчам,

Вясеньнім небазьзяньнем

I соек пераклічкай, –

Нібыта на выданьні,

Цьвіце лясная дзічка.

Сваты ж марудзяць недзе.

Мо' зьбіліся з дарогі.

I толькі два мядзьведзі

Танцуюць ля бярлогі.

А ў самай нэтры дзікай

Зьвініць ляшчэўнік гібкі,

Там камары-музыкі

Наладжваюць скрыпкі.