«Люлі, люлі, памажыце,

Конікі ў зялёным жыце,

Ветры, што шумяць у гольлі,

Гукі-перагукі ў полі,

Зайцы шэрыя, казулі,

Жаваранкі і зязюлі,

Зоры ў небе ціхім, весьнім,

Казкі, прыказкі і песьні,

Мне закалыхаць, загушкаць

Сінявокую дачушку...»

I самой здаецца маці,

Што калышацца ўсё ў хаце,

З хатай неба ў зорных пырсках

I зямля ўся, як калыска.