Песьні ў полі, шум і гоман.

Ну ж і выдаўся дзянёк!

Сьнег на дзірах, лёд надломан,

I сьпявае ручаёк:

«Гэй, сябры, гэй, ручаёчкі!

Дружна разам пабягом.

Гайда, гайда ў сьвет, браточкі,

К тым шырокім берагом!

Людзі-волаты! Глядзеце,

Колькі гонім мы вады,

Бо яднаньне – сіла ў сьвеце,

Хто ж дужэй ад грамады?

Мы дарогі ў полі знаем,

Не заблудзіць там вада –

Знаньне – сіла! Мы гукаем:

– Гэй, за намі, грамада!

Мы імчым, мы гонім воды,

Затапілі мы брады.

Дружнасьць – першы крок свабоды,

Згода – сіла грамады».