Сьлёзы людскія, сьлёзы людскія!

Вамі абмыты загоны зямлі,

Вы паласкалі мужычыя нівы,

Вы палівалі сухія палі!

Падалі градам на вузкія сьцежкі,

З пылам мяшаліся, з дробным пяском,

Тайна ліліся, адкрыта ліліся,

Падалі долу гарачым дажджом.

Сонца сушыла, вятры абвявалі,

Бачылі зоры вас, бачыла цьма...

Дзеці нягоды, о сьлёзы людскія!

Ліку няма вам і меры няма.