Няхай абрынецца сьвятло,
Няхай раскрые змову ночы,
Каб беспрытульным стала зло,
Якое наш падмурак точыць.
Юлія Новік
Родныя вобразы
уваход      СЂСЌРіiстрацыя
 
  Р“АЛОЎНАЯ     РђР РҐРђР†Р§РќРђРЎР¬Р¦Р¬     Р–ЫВАПІС     Р”РџРњ     Р’ЕРШЫ     Р›Р†РўРђР РђРўРЈР Рђ     Р‘ІЯГРАФІІ     Р¤РћР РЈРњ     РЎРџРђРЎР«Р›РљР†  
пошук

  
Тлумачальны Слоўнік

ЖЫДЫ

Жыды! «Хрыстапрадаўцы і прыблуды»!

О, слава вам, ўсебеларускія жыды!

Я веру вам, хоць чорнай гразьзю ўсюды

Плюе вам раб і цар, стары і малады.


Нявольнікі вы сёньня з намі разам

На беларускай змучанай зямлі,

Дзе чорны зьдзек пасьвенчаным абразам

Гняце вас разам, як зьвяр'ё, ў крутой пятлі.


Вы ўскрэсьнеце, жыды, усьлед за Беларусяй, –

Сьцяг ваш і нашая паходня будуць жыць,

Хоць наш магільнік кветкай апрануўся,

Хоць згубны мор над намі гібеляй імжыць!


Ня згасьлі вашы і ня згаснуць сьвечкі, –

Вы для народаў далі мудрага Хрыста,

Якому ўзьнесьлі грэшныя авечкі

Муры, дзе векі бьець паклоны бедната.


Таго ж Хрыста прыбілі вы да крыжа,

Бо ён вам ворагам для Бацькаўшчыны быў,

I распасьцерці сваю ўладу выжай

Народ ваш меціўся пад водгаласы ніў.


Але вам край ваш выдзерлі народы,

На вечнае бадзяньне ў прочкі згналі вас,

I разбрыліся вы – ўсе вашы роды

Па нэтры ўсіх старон на векавы папас.


I вось, Усход і Захад, Поўдзень, Поўнач,

Уся зямля гасьцьмі тады вас прыняла,

Вы ўсім і ўсе нясьлі вам братню помач,

Вы ўсіх тады і ўсе вас сьцераглі ад зла.


Калі ў Гішпаньі ўзбунтаваны людзі

З сваёй краіны выгналі вас напасьмех,

На беларускім полі вашы грудзі

На век знайшлі дняваньне, страву і начлег.


Шлі дні. I вас у ланцугі скавалі

Бязбожны каралі і дэспаты-цары.

Адны вас беларусы шанавалі,

Як блізкіх родных – да сьвятлейшае пары.


Масква й Варшава аплюлі вам імя

I ў дзікай чэрні ненавісьць спладзілі к вам,

А Беларусь пад крыльлямі сваімі

Вас грэла й вашым нянькаю была дзяцям.


Пасьля, жыды, вы зрэкліся народу,

Які вам шчыра даў багацьце і прыпын;

Пайшлі прыдбаць сабе чэсьць і выгоду:

Да сільных тых, хто даў вам вісельню і чын!


Раскіданыя гібнуць па ўсім сьвеце.

Вы Месіі чакаеце яшчэ, жыды, –

Тэй Месіі ждуць Беларусі дзеці.

I з вамі пойдуць, як вы з намі, ўсе тады.


Ваш ясны сьветач там, дзе Палестына,

Наш ясны сьветач – Маці-Беларусь адна;

Спадзе ланцуг ваш у сьляпым загіну,

Спадзе ланцуг наш і зазьзяе ўсім вясна!


Цяпер за вамі слова ў буру гэту:

Пайці ці не, з народам нашым да сьвятла...

Пара, жыды, паны усяго сьвету,

Сплаціці доўг, які вам Беларусь дала!


1919  РЇ. Купала

вэрсія для друку

Адзнакi: 0/0 Водгукі(0)
Дадаў PL 31.01.2010