Вечар на захадзе ў попеле тушыць
Кучу чырвоных кавалкаў вугля;
Ціха ўсё; вецер лістка не зварушыць,
Не скалыхнуцца ні траўкай паля... Максім Багдановіч
Марына Бука:
Напэўна так наканавана, што творыць аўтар без падману, калі ўсе заплюшчуць вочы, а ен адзіны спаць не хоча!!!!! дзякуй за верш, пазнаю ў ім сябе))