Баляды Вялiкага княства

      Баляда Міндоўга

      Баляда Гедзіміна

      Баляда Альгерда

      Баляда Альдоны

      Баляда Вітаўта Вялікага

      Баляда Ягайлы

      Баляда Грунвальдскай бітвы

      Баляда Боны Сфорца

      Баляда Барбары Радзівіл

      Баляда Сымона Буднага

      Баляда Льва Сапегі

      Баляда Міхала Клеафаса Агінскага

Баляда Турава

Баляда белай вежы

Баляда Ўладзіслава Сыракомлі

Баляда Франьцішка Багушэвіча

Баляда Янкі Купалы

Баляда Тараса Шаўчэнкі

Баляда Ўладзімера Дубоўкі

Баляда Адама Станкевіча

Баляда Паўлюка Труса

Баляда 29 кастрычніка 1937 года

Баляда паэта

Баляда Івана Шамякіна

Баляда Міхася Стральцова

Баляда Рыгора Семашкевіча

Баляда паэткі

Баляда Міколы Купрэева

Баляда Алеся Пісьмянкова

Баляда Алеся Асташонка

Баляда Анатоля Сыса

Баляда Васіля Гадулькі

Баляда Уладзімера Мулявіна

Баляда Папы Рымскага Яна Паўла II

Баляда Ўладзіслава Чарняўскага

Баляда Міколы Селешчука

Баляда храма

Баляда беларускіх гэрояў

Баляда сына

Баляда абяцаньня

Баляда сьмерці паэта

Баляда верасьнёвай начы

Баляда блуканьня

Баляда апошняга князя

Баляда жыцьця і сьмерці

Баляда вампіра

Баляда сонца

Баляда патопу

Баляда Максіма Лужаніна

Баляда Паўліны Мядзёлкі

Чорная баляда

Зімовая баляда

Баляда айчыны

Баляда беларускага лесу

Баляда караляў

Баляда закаханага мастака

Баляда іміграцыі

Баляда скрыпачкі

Баляда маньцьеры

Сяброўская баляда

Баляда ваўчынай ямы

Баляда пылу над дарогай

Баляда дажджлівых дзён

Баляда невядомасьці

Баляда ўсходу сонца

Баляда восеньскага туману

Баляда волі

Баляда абыякавасьці

Баляда сьцен

Баляда шчасьця

Баляда вятроў

Баляда Ноя

Баляда вясновага дня

      Баляда сьвітаньня

      Баляда раніцы

      Баляда поўдня

      Баляда шарай гадзіны

      Баляда вечара

Баляда аднаго тыдня

      Баляда панядзелка

      Баляда аўторка

      Баляда серады

      Баляда чацьвярга

      Баляда пятніцы

      Баляда суботы

      Баляда нядзелі

Баляда аднаго года

      Баляда студзеня

      Баляда лютага

      Баляда сакавіка

      Баляда красавіка

      Баляда траўня

      Баляда чэрвеня

      Баляда ліпеня

      Баляда жніўня

      Баляда верасьня

      Баляда кастрычніка

      Баляда лістапада

      Баляда сьнежня

Храм

      *** Зялёнае сьвятло лістоты...

      *** Жыцьцё, нібыта нітка Арыядны...

      *** Сто гадоў гарадской адзіноты...

Камяні

      *** Голуб прылятае да вакна...

      *** У Дубравах вяскоўцаў магілы...

      *** Зноўку сьнегам засыпаны нашы дамы...

Лес

      *** Сьсівелая трава зімы чакае...

      *** Абрываючы з дрэў залатыя лісты...

      *** Стаміўшыся ад вечнасьці зямной...

Жанчыны

      *** А нашы дзяўчаты прыгожыя ўсе...

      *** Цэлую вечнасьць у мамы ня быў...

      *** Ты ў мяне адна, нібыта неба раньнем...

Каханьне

      *** У гэтым дні хачу я затрымацца...

      *** Музыкай напоўніўшы пакой...

      *** Наша вечнасьць у белай царкве...

Тэатар

      *** Нашы замкі і нашы палацы...

      *** Іосіфа Бродскага вершы чытаю...

      *** Вось і сьвята прайшло, бы стушылі сьвятло...

Сьнег

      *** І сьнег растаў, нібы стушылася сьвятло...

      *** Засыпаны сьнегам дамы і платы...

      *** На белым прысаку зімы...

Кнігарня

      *** Гартаю пажаўцелыя выданьні...

      *** Праз стагодзьдзі, нібы праз туман над ракой...

      *** Здавалася б, навошта больш пісаць...

Агонь

      *** У прыцемках ідзеш безь ліхтара...

      *** Гэты сьвет, дзе мы з табой жывём...

      *** Сьвятло патухла, бы спыніўся час...

Грошы

      *** Зноў чорная кава, як лекі ад сьмерці...

      *** Нічога ніколі нідзе не прасі...

      *** Вечар затапіла навальніца...

Школа

      *** А мне восень ты намалявала...

      *** Мне хтосьці зноў стукае ў дзьверы...

      *** Лёгкі сьнег замятае зямлю...

Вада

      *** Я грэшны, як вада, дзе сьпіць атрута...

      *** Гэты дождж, як пачатак патопу...

      *** Мы ня пыл, мы ня дым, мы ня сон..

Поле

      *** Мне з горада нікуды не ўцячы...

      *** З надзеяю на лепшыя часы...

      *** Вось і сонца за сосны зайшло...

Вакзал

      *** Хаджу па Вільні, нібы ў сьне...

      *** Холадна. Змрочна. Дажджліва...

      *** Ізноўку ціш, ізноўку вечар...

Бальніца

      *** За вакном Эўропа, белы сьвет...

      Не кажы...

      *** Адыходзіш ты не назусім...

Бібліятэка

      *** Учора быў дождж, а сягоньня ўжо сьнег...

      *** На вуліцы надвор’е, як праклён...

      *** На вуліцы вечар, і сьнег малады...

Сьцяжыны

Дарога...

У дзень сонечнага зацьменьня

*** У малой, але сваёй краіне...

*** Я нікому ня здрадзіў, тым болей – Радзіме...

*** Прыходзяць вершы, як забойцы, ноччу...

*** Гэта наша з табою зямля! Гэта наша...

*** ...Трэба справу рабіць, а ня піць...

Казка пра ваўка

Апошні дзень дваццатага стагодзьдзя

*** Вялікая, самотная Расея...

Згубіцца...

*** Нашы ня прыйдуць, бо нашых няма...

*** Ты ўцякаеш... Куды? Сам ня знаеш...

*** У суседняй краіне вайна...

*** Напоўнена неба чырвонай вадой...

Мне сьнілася Вільня

Дунін-Марцінкевіч у Люцінцы

*** Вар’яцкія вершы паэта-вар’ята...

На стацыі «Няміга»

*** Гэты дзень як твая адзінота...

*** Воўк крыві, як мы віна, нап’ецца...

*** За вакном Эўропа і зіма...

*** Ты заходзіш у Храм, як у неба ўзьлятаеш...

Валацуга

*** Нічога ў сьвеце вечнага няма...

*** Я не прывыкну да дажджоў ніколі...

*** Нашым дыханьнем напоўнена неба...

*** Настрой такі, што ўсё няміла...

*** Ты сумны, як сьнег сакавіцкі на ўзгорку...

*** Дымотна канчаецца тлумнае лета...

*** У гэтым сьвеце мы жывём...

Начная вакханалія

*** Мы пражылі дваццатае стагодзьдзе...

*** Як кропля шампанскага ў шклянцы на дне...

*** Нам у грахах, нібы ў сьнягах, губляцца...

Нарачанскія сосны

*** Вецер халодны, нібыта сабака галодны...

*** І нам па васемнаццаць некалі было...

*** Можна прапіць, прагуляць маладыя гады...

*** У гэтым горадзе жыву...

*** Люблю, нібы агонь, балоты...

*** У дні, нібыта ў залатым агні...

*** Праляцелі дні, як павуціна...

*** ...І неба, нібы лёд, растала...

*** ...Дажыць нам трэба да канца зімы...

*** Сёньня вецер у Храм заляцеў...

*** Прасьцей за ўсё крычаць: «Люблю наш край!» ...

*** Лета праходзіць, нібыта цягнік...

*** ...Пацяплела, і хочацца жыць...

*** Не баюся зрабіцца чужым...

*** ...Я дзякую за тое, што вы ёсьць...

*** Самотна жыць, нібыта мёртвым быць...

*** Сасновы лес. Туман, нібыта дым...

*** ...Назаві мяне калябарантам...

У «Куфэрак Віленшчыны»

*** Сталі сумнымі дні, бы ў калюгах вада...

*** Вечарэе, і ружа жывая...

*** Травінкай кволаю сярод травы...

*** ...І ўсё ж сябры прыходзяць і сыходзяць...

*** Найлепшая ў сьвеце краіна...

*** Белае золата сьнегу ўначы...

«Ты ў дваццатым стагодзьдзі жывеш...»

      *** Я помніў пра цябе заўсёды...

      *** О, як хачу табе я пазваніць...

      *** Ты прыгожая, як адзінота...

      *** Ты ў дваццатым стагодзьдзі жывеш...

      *** А ты была, ты ёсьць, ты будзеш...

      *** Я думаў, што самота пройдзе...

      *** Я твайго зноў чакаю званка...

      *** Ты сябе адпускаеш на волю...

      У Цэнтральным Доме Літаратара

      У буфеце аўтастанцыі

      *** Далёка былое, далёка...

Мая альфабэта

Хата

Сьмерць

Пыл

Вандроўка ў часе

Сон

Сьнег

Варона

Дым

Комін

Здрада

Кош

Страла

Ружа

Нара

Зіма

Вакно

Снег

Каса

Палонка

Ноч

Лёд

Нож

Павук

*** Пра што мае вершы? Пра тое, як мы...