...І я іду,
самотны,
у царкву
Праз туманы,
як белую траву,
Пакуль стамлюся
вечнасьцю зямной,
Пакуль ня ўбачу,
хто ідзе за мной...
Зноў бачу,
быццам Бога,
сіняву.
І мне штохвілі сьветла
ад таго,
Што толькі Тут я,
як хачу,
жыву
І ведаю, навошта
й для чаго.
Беларускае мора
1
Полацкая баляда
Баляда Мірскага замка
Баляда кнігі
Баляда Крэўскага замка
Баляда вяртаньня Багдановіча
Баляда Уладзімера Караткевіча
Баляда Максіма Танка
Магчымая баляда XXI стагодзьдзя
Баляда паланэза Агінскага
Баляда Васіля Быкава
Баляда пра царкву і ваўка
Баляда чаканьня
Баляда першага беларускага вандроўніка
Баляда пошукаў свайго сьвету
Баляда замка ў Лоску
Баляда першага сьнегу
Баляда XX стагодзьдзя
Баляда дваіх
Баляда ўцёкаў з карчмы
Баляда разьвітаньня
Баляда вяртаньня
Баляда замерзлай рэчкі
Пірацкая баляда
Баляда Яўгеніі Янішчыц
Баляда Васіля Сахарчука
Баляда белых птушак
2
«Нясьмелыя цёплыя дні...»
«Мы яшчэ маладыя з табой...»
«Будзе сьнег. Будзе дождж. Будзем мы...»
Сьпёка
«Зноў за вокнамі ноч, як бяздоньне...»
«Я люблю сяброў, што ўмеюць здрадзіць...»
«Пад тваімі вокнамі рабіна...»
«Шчасьлівыя людзі, што ведаюць мала...»
«Прыйшлі сябры і мне сказалі, што мяне...»
«Беларусь ня птушка, не шыпшына...»
«Мы затоплены часам, нібыта вадой...»
«Песьні слухаю і піва п'ю...»
«Зноў далёка ля Чорнага мора...»
«Згарыць папера, попел застанецца...»
«Я ізноўку адзін, як нявольнік...»
«Праз ноч, як праз далеч, імчыцца цягнік...»
«Хутка сьнегам сады замятуцца...»
«...Дрэвы ператворацца ў вялікіх птушак...»
«Ты далёка, як тое, што будзе праз год...»
«Неба над намі нібыта вада...»
Гісторыя аднаго каханьня
«Яшчэ ўсё можна нам з табой зьмяніць...»
«Гэты дзень праляцеў, як страла...»
«Вось і ўсё... Цябе са мной няма...»
«Гады прайшлі, нібы прайшлі дажджы...»
«...А шэры горад змыецца вадой...»
«Гэты сьвет прыдумалі ня мы...»
«На паперы белай белая зіма...»
«Вярнуўся дадому, нібыта прачнуўся...»
«Сябе прапіў нібы сябе забіў...»
«У гэтым сьвеце немагчыма жыць...»
«Не хадзі ты ў карчму, не глядзі ты ў вакно...»
«Аб сьцяну залатую бяроз...»
«...А сёньня канчаецца нашае лета...»
Выкраданьне Беларусі
У сьвяты вечар
«Рана ці позна зіма праміне...»
«Сёньня шчэ восень, а заўтра – зіма...»
«Ты ведаеш даўно, што мы памром...»
«Начныя вуліцы залітыя сьвятлом...»
«Калі зноў пачынаюцца дажджы...»
«...У зіме адзінокія мы...»
«Ад нас застануцца ня нашы пасады...»
Лета прайшло...
«...I трэснула неба, як шкло на іконе...»
«Нарэшце дачакаліся цяпла...»
У Вечным горадзе
Шлях Максіма Гарэцкага
Чорная постаць
«Ад'язджаем, быццам паміраем...»
«А на праспэкце кветкі і плакаты...»
«Чырвоную гліну – застылую кроў...»
Казка пра кавярню сьмерці
«Яшчэ будуць высокія мяккія травы...»
«Зноў бяз вас не знаходжу спакою...»
Ружа
«Восень. Самотная восень Айчыны...»
Адзінокі
Сад вечнай самоты
«Вячэрняю смугой затоплены прасторы...»
«У далечы ад роднае Гарыні...»
«Спачатку музыка была...»
«Каркаюць абрыдліва вароны...»
«А за акном счарнелыя галіны...»
«Вось і лісьце апала на бруд і калюгі...»
«На шэрым сьнезе чорныя гракі...»
«Вецер згінае высокія дрэвы...»
3
Неба
Вада
Дрэва
Зорка
Цень
Калодзеж
Шкло
Дзень
Гліна
Валун
Туман
Трава
Першы тыдзень безь цябе
Кола
Яблык
Човен
Гаршчок
Плот
Сячкарня
Падкова
Калюга
Сон
Парог
Ліхтар
Карані
Сякера
Галавешка
Мост
Сьвечка
