Гэй, наперад, покі сэрца

      Б'ецца, рвецца на прастор,

Годзе млеці ў паняверцы;

      Гэй, да сонца! гэй, да зор!

Хай бацькі стагналі ўчора,

      Йшлі на той сьвет без пары;

Сёньня ў нашай моцы гора,

      Мы – жыцьця гаспадары!

Думка ў думку, дружна, сьмела

      Усе наперад грамадой!

Кожны ведай сваё дзела,

      Знай, за праўду крэпка стой!

К новай долі шлях нам ляжа,

      Як на небе Млечны Шлях,

Слова, дум ніхто ня зьвяжа,

      Жыць, цярпець ня будзе страх!

І ня стане больш пакуса

      Першых-лепшых збоку браць,

Славяніна-беларуса

      Вечна ў лапці абуваць.

Дык наперад, покі сэрца

      Б'ецца, рвецца на прастор,

Годзе млеці ў паняверцы!

      Гэй, да сонца! гэй, да зор!